بررسی تأثیرات باسیلوس سابتیلیس و کورینه باکتریوم گلوتامیکوم بر برخی شاخص های میکروبی خاک در سطوح مختلف شوری

شوری خاک محیط تنش­زایی را برای ریزجانداران خاک ایجاد می­کند و باعث کاهش تعداد و فعالیت آن­ها  می­گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر سطوح مختلف شوری بر برخی شاخص­های میکروبی خاک و نیز  بررسی تأثیر دو نوع باکتری مقاوم به شوری بر مقدار این شاخص­ها در خاک می­باشد. 35 جدایه از خاک­های ریزوسفری شور جدا شده و توانایی آن­ها برای رشد در غلظت­های 0 تا 600 میلی­مولار نمک ارزیابی شد. از بین   آن­ها 2 جدایه به­عنوان باکتری مقاوم به شوری انتخاب شدند که جزء جنس­های باسیلوس سابتیلیس و کورینه­باکتریوم گلوتامیکوم شناخته شدند. آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل شوری در 4 سطح (2، 4، 8 و 12 دسی­زیمنس برمتر) و باکتری در سه سطح ( بدون تلقیح، تلقیح شده با باسیلوسسابتیلیس و تلقیح شده با           کورینه­باکتریوم گلوماتیکوم) در گلخانه اجرا گردید. گیاه کشت شده جو می­باشد. سطوح مختلف شوری در خاک با اضافه کردن مخلوطی از نمک­ها شامل کلرید­سدیم، کلرید­­کلسیم و کلرید­منیزیم ایجاد گردید. پس از 8 هفته مقدار تنفس خاک، کربن زیتوده میکروبی و 2qco  در خاک اندازه­گیری شدند. نتایج تجزیه آماری نشان داد که تأثیر سطوح شوری بر این شاخص­ها معنی­دار (001/0 p< ) شد. تلقیح باکتری در سطوح مختلف شوری به طور معنی­داری باعث افزایش تنفس خاک (05/0 p< ) و کربن زیتوده میکروبی (001/0 p< ) و کاهشqco2 (001/0 p< ) در خاک گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که باکتری­هایریزوسفری مقاوم به شوری، آثار منفی شوری بر شاخص­های میکروبی خاک را کاهش دادند.